16 May 2012
Je kent dat wel op verjaardagen na een paar biertjes dan komen de sterke verhalen. Vaak een beetje overdreven om het vooral maar duidelijker te maken. Laat ik nu over een paar dagen jarig zijn en dan net nu zo’n sterk verhaal beleven; ik drink niet meer, maar ja dat geloofd niemand als ik dit verhaal ga vertellen. En foto’s van het voorval heb ik niet, na ja enkel van een afdruk……. Oordeel dus zelf maar.
Het is maandagavond en we hebben een klantbestelling uit Geel (België), een klein pakketje met een kleine spoed. Ach in een vorig leven was ik fietskoerier en door mijn enkelblessure kan ik toch niet elke avond lopen, ik pomp de banden op, scheer mijn benen, zet deze in de olie en op weg naar Geel. Veel wind dat wel maar niets aan de hand op de heenweg, pakket is bezorgd en hopen op net zoveel wind in de rug op de terugweg. Maar het kanaal waar ik langs fiets is een spiegel geworden: windstil! Even op mijn telefoon kijken of ik de goede route te pakken heb, nog snel een slok drinken, tandje erbij en aanzetten nog even en ik ben weer thuis.
Heb ik net mijn handen op het stuur, beetje bijsturen want het fietspad wordt hier iets smaller en dan in één keer BAM: een hert in mijn nek! Wat: BAMBI ATTACK! Door de dichte begroeiing direct naast het fietspad springt een hert met volle vaart tegen me op. Zijn of haar poot vol op mijn knie, hoofd/hals in mijn nek (probeert me nog net niet te zoenen) en beide hebben we dan de schrik van ons leven. Ik kom net niet ten val, stuur weg tussen twee paaltjes het zandpad op en sta een paar minuten later nog verbaasd te kijken, maar moet toch nog verder. Met kleine pijntjes in heel mijn lichaam, fiets ik verder, ik kan mijn ogen maar niet van de bosrand weghouden of er nog ergens een hert staat………