ART? OR NOT?

05 May 2011

ART? OR NOT?

Ik loop na een baantraining (1x 2000 in 7.15, 2x 1000 in 3.20 en 2,5x 500 in 1.25) toch iets wat vermoeid naar huis. Ik neem het besluit de laatste 400 meter naar huis te wandelen en neem dat besluit precies voor een kunst-outlet. Ik kijk even in de etalageruit, zoals een wielrenner dat doet,  ijdel of met andere woorden ‘spiegelgeil als hij is’. Het is zelfs zo dat je aan de manier waarop een wielrenner in een etalageruit kijkt kunt zien hoe goed hij in vorm is. (Thijs Zonneveld schreef hier een mooie column over, lees deze hier)

Maar mijn oog viel niet op mijn lichaam of op mijn houding, maar mijn oog viel direct op een ‘kunstwerk’ in de etalage. Verrek het logo van Scarabee, nee dat verbeeld ik me, toch te diep gegaan bij die laatste 500, die ik halverwege moest staken omdat dit zo kort na Le Trail de la Nuit me het zuur uit de oren deed spuiten. Toch maar even een foto maken en thuis nog eens rustig bekijken als ik uitgerust ben. Maar nee ik verbeelde me niets; het waren plastic tasjes in elkaar geweven en tot drie keer toe kwam het logo van Scarabee terug in het ‘vlechtwerk’. Dat kan niet waar zijn, want had ik nou goed gezien wat dit ‘werkje’ moet kosten? Op mijn RELAX teenslippers loop ik die laatste 400 meter nogmaals en nu sta ik met nog meer verbazing te kijken naar dit werk: voor € 495,- heeft u namelijk al een berg plastic tasjes bij u aan de muur hangen. Ben je een hele goede verkoper als je iemand € 495,- kunt laten betalen voor een vlechtwerkje van (gebuikte) plastictasjes, of onderschat ik dit in zijn geheel en is het KUNST in hoofdletters en de waarde eigenlijk niet in geld uit te drukken.