De spulletjessfreak

11 July 2017

De spulletjessfreak

Ik geef het maar meteen toe, ik ben een beetje koopverslaafd. Ik vind altijd wel weer spullen die ik ècht nodig heb. En net toen ik even niks meer wist, kwam de Eiger Ultra op mijn pad. Mooi, daar heb ik vast spullen voor nodig. 

Een decennnia lang heb ik gekoerst in het damespeloton. Als je ergens dan wel veel spullen nodig hebt is het wielrennen, echt een sport voor mij dus. Veel wielrenners zijn grammenneukers. Heerlijk om elk nieuw onderdeel eerst eens te wegen. 

Met die bagage ging ik op zoek naar spullen voor de Eiger Ultra. 

Voor de basis heb ik gekozen voor een set van Compressport. Strak wit shirtje met klein mouwtje want verbrande schouders leek me niet zo'n best idee. Armstukjes voor de start. Comfortabel shortje waar afhankelijk van het weer een hele korte of iets langere korte broek onder gaat. 

Als zonnebril heb ik de Julbo Breeze met meekleurende glazen op sterkte. Ik wil niks missen van de omgeving, van het uitzicht kunnen genieten. De meekleurende glazen, sterkte 2-4 zijn geschikt voor bewolking en felle zon. 

Mijn regenjas, verplicht om mee te nemen, is het Arc'teryx Norvan SL jacket. Goretex en super lichtgewicht, in maat XS slechts 106 gram. Het jasje beschikt ook over de zeldzame eigenschap dat de mouwen lang genoeg zijn voor mij. 

Lange broek, ook verplicht, is de Salomon Bonatti Pant. Licht, en klein op te vouwen. 

Schoenen was een makkelijke keuze, mijn vertrouwde Saucony Peregrine, inmiddels type 7. Licht genoeg, goede grip, comfortabel en ik loop er nooit blaren mee. Deze combineer ik met paarse X-Socks want die kleuren er zo mooi bij. 

Shirt lange mouw, ook verplicht, was een lastige. 150 gram moet het minstens wegen. Ik heb mijn hele stapel shirts gewogen (en dat zijn er echt heel erg veel) en ik kwam op een Nike shirt van 158 gram en zodoende gaat die mee. 

Met wielrennen heb ik altijd geleerd 'we zijn hier niet op een culinaire reis, dus eet gewoon wat je krijgt'. Toch durf ik niet helemaal te vertrouwen op de verzorgingsposten en neem zelf voldoende eten mee wat ik lekker vind. 3 pakjes Clifbloks aardbei, een soort sport-winegums zijn dat, 4 Overstims caramel gelletjes, 2 Clifshots chocola, dit is net chocopasta en 3 Clifbars witte chocola waarvan ik er 1 in het startvak eet. Door de flesjes gaat Hammer Perpetuem en Hammer Fizz, de een met eiwitten voor lange afstanden en de ander met electrolytes tegen kramp. 

Ondanks dat ik nog nooit met stokken heb gelopen neem ik een paar Black Diamond Distance Carbon mee. 

Dit alles krijg ik in mijn Salomon S-LAB Skin 5 tas. Het is een beetje proppen en de vakjes goed gebruiken, maar het past. Normaal gezien is een grotere tas een veiligere keuze!