20 November 2018
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen. Niet dat ik niks meer doe hoor, integendeel zelfs, maar er is wel een hoop veranderd de afgelopen tijd!
Vanmorgen zag ik dat mijn laatste blog alweer van 17 juli geleden is, terwijl ik voor m'n gevoel nog maar net klaar ben met het schrijven ervan. Oké, het was een lang verhaal, een samenvatting van een geweldige tijd in Frankrijk, met veel trainen in de bergen, leuke trails en zelfs een overwinning in de duo trail bij High Trail Vanoise. Maar eigenlijk is de tijd erna gewoon veel te snel gegaan. Ik beëindigde die blog met de volgende woorden;
Vanaf nu ga ik het even wat rustiger aandoen, na Transgrancanaria, Lloseta Xtrem, Marathon Zeeuws-Vlaanderen, Transvulcania, Scenic Trail en Trail des 6 cols is het wel even tijd om bij te komen. Natuurlijk staan de Zeeuwse stratenloopjes nog wel op het programma, en ben ik deze zomer nog een aantal weekenden in de Ardennen te vinden voor o.a. de Enduro Team Trail met Eric en Jeroen, Castle Day Trail en Trail des Fantomes. Wie weet tot dan!
Nou, echt rustig is het niet geweest hoor! Die trails in de Ardennen die worden genoemd, die waren echt gaaf trouwens! Castle day Trail, maar ook de Enduro Team Trail waren er echt twee om niet te vergeten. Ook zijn Tim en ik nog een aantal keer in het buitenland geweest voor wedstrijden van het Vertical KM World Circuit. Stiekem vind ik dat nog steeds het leukste, proberen zo hard mogelijk een berg op te 'rennen'.
Als afsluiter zijn we in oktober nog naar Limone Sul Garda in Italië geweest, voor de laatste wedstrijd van het Skyrunning World Circuit, Limone Extreme. Ondertussen al het derde jaar op rij voor ons, maar nog altijd even leuk. Echt een aanrader dat evenement, zeker als je van een uitdagend parcours in een prachtige omgeving houdt!
Dat uitdagend parcours dat kan ik alleen beamen vanuit mijn ervaringen van voorgaande jaren, want dit jaar stond ik boven op de berg aan te moedigen en liep ik alleen de Vertical KM. Mensen die me een beetje volgen, vroegen zich misschien de afgelopen tijd wel al af waarom ik bijna geen wedstrijdjes meer mee deed, in Limone aan de kant stond en een paar weken geleden zelfs aankondigde dat ik even helemaal geen wedstrijden meer loop... Nee, gelukkig ben ik niet geblesseerd. Of ja, misschien kan je wel zo noemen, alleen heb ik hem zelf veroorzaakt en weet ik ook dat het weer goed komt! Hebben jullie toevallig de foto van Emelie Forsberg en Kilian Jornet gezien? Zo eentje kunnen Tim en ik ook maken, we verwachten in april namelijk een klein hardlopertje!
Tot die tijd doe ik het even wat rustiger aan, natuurlijk blijf ik wel hardlopen, zo lang het comfortabel en goed voelt. Verder probeer ik wat krachttraining te doen en ga ik af en toe fietsen, zodat ik hopelijk na de bevalling weer snel fit ben. Tim traint voor het NK cross en NK 10km, dus ik heb alle tijd deze winter om hem daarbij te begeleiden, en zelf voldoende rust te nemen!
Natuurlijk, ik zou Renate niet zijn als ik niet al een volgende wedstrijd in m'n hoofd had (ik ga er maar van uit dat alles goed met me gaat). Ik had me ingeschreven voor de 23km wedstrijd tijdens de Marathon Du Mont Blanc eind juni. Helaas ben ik niet ingeloot en kan ik dus niet meedoen aan die wedstrijd. Er zit niks anders op dan dat mama en de baby samen de berg op gaan om papa aan te moedigen tijdens de marathon! Dan maar fit aan de start tijdens Limone Extreme?!
Ik houd jullie op de hoogte!
(Renate)