Stokkentraining in Genk

10 March 2015

Gevolg van een ‘brutale vraag’

‘Hoi Marc, ik heb een brutale vraag; ik wil stokken bij je kopen maar welke moet ik dan hebben en hoe leer ik er dan mee te lopen kun jij ons dat niet even leren?’ dat was de vraag die ik tijdens de Beartrail kreeg. ‘Nou ik kan wel een training organiseren.’ ‘Oke , wij komen naar Valkenswaard en jij leert ons met stokken lopen!’

Zo ging dat gesprek ongeveer, duurde niet veel langer dan 2 minuten en toen was het dus geregeld. Een groep atleten uit Vlaardingen, komt naar Valkenswaard om met stokken te leren lopen, maar ze hebben nu net het laatste viaduct gesloopt en de rest van Valkenswaard is zo vlak als een biljardlaken, wat nu. Samen met Mildred ben ik op zoek gegaan naar een alternatief en dat hebben we gevonden in Genk.

Begin 1900 werd daar een steenkoollaag gevonden en in 1914 kwam daar de eerste steenkool uit de grond. Het bijproduct van de ondergrondse mijnbouw, steenafval werd op hopen gestort, deze hopen worden ook wel Terrils (wat komt van tere-il  frans voor zieke grond) genoemd. Nu de mijnen al geruime tijd gesloten zijn en werd het gebied gemodelleerd en opengesteld voor publiek. Met een hoogteverschil van 75 meter een ideaal trainingsgebied voor deze clinic.

Wil jij ook met stokken leren lopen in deze prachtige omgeving?

Informeer dan naar de eerstvolgende training via info@scarabee-sports.nl

 

Het onderstaand verslag van deze training werd geschreven door Ronald Tertoolen van TTOutdoor:

“Stokkentraining door Scarabee-Trailrunshop met Marc van Dijk en Mildred Smilleke Haans in Genk/België op de Zwartberg. Met enkele lopers uit mijn trailgroep vanochtend rond de klok van 8 uur vertrokken uit Vlaardingen voor een ritje van zo'n 2 uur om te leren omgaan met trailstokken heuvel op en af. Voordat we de auto hadden geparkeerd was het topje van de heuvel al zichtbaar, hierbij kwam de schrik op enkele gezichten te staan. Na een stukje inlopen was het eerst losdraaien van de armen en schouders, gevolgd door loopscholing waar de stokken onderdeel van waren.

Daarna de eerste test heuvelop (in twee etappes) waarbij we de geoefende handelingen in uitvoering mochten brengen. Bovenop nogmaals uitleg over de juiste stokpositie op de grond en de ideale armhouding. En oefening baart kunst, dus één etappe afdalen en weer omhoog. Toen aan de andere zijde wel twee etappes naar beneden. En voordat we omhoog mochten kwam de glimlach op het gezicht van Marc.... "Ik zeg niet wie, maar hij mag nog een etappe naar beneden, terwijl de rest weer omhoog gaat". Goed om te zien dat ik niet de enige was die verder naar beneden ging, terwijl de gedachte kwam dat dit stukje toch even iets verder ging dan dat het daar boven in gedachte was. Ondertussen bleven Marc en Mildred aanwijzingen geven, armpositie, ademhaling, kleine pas, etc.

Eenmaal boven konden we ons opmaken voor een afdaling en oversteek naar de volgende heuvel die weer een stukje hoger was. Mildred wist een mooie steile opgang met behoorlijk wat losse steenslag. Eenmaal boven was het uitzicht gigantisch mooi, mede door het schitterende mooie zonnige weer. Na de groepsfoto ging een gedeelte met Mildred naar beneden op een redelijk steil gedeelte, met de informatie over de juiste techniek. Marc ging toen met de overige een iets eenvoudiger pad af.

Beneden aangekomen draaiden we ons om en gingen over een ander steil pad weer omhoog naar de top, om daarna het zelfde pad van Marc naar beneden te nemen.

Na terugkomst bij de auto hebben we Marc en Mildred bedankt voor hun uitleg, kennis en overdracht van informatie. Hierna volgde deel twee....... een bezoek aan Scarabee-Trailrunshop in Valkenswaard, waar we uitleg kregen over stokken, racevesten, schoenen, hoofdlampen en ......alles wat we eigenlijk wilden weten, door Marc en Maaike van den Einden.”