Renate op weg naar NK Skyrunning

30 November -1

Laatste weekend 'trainingswedstrijden' voor het NK skyrunning.

Na Transgrancanaria, de marathon en Transvulcania staat het volgende avontuur alweer op de planning. Het NK skyrunning tijdens de Scenic trail in Zwitserland. Op 9 juni de skyrace van 27km met 2200d+/1670d- en op 10 juni de Vertical KM; 4,5km en 880d+.

Na de marathon heb ik niet echt meer een trainingsschema gevolgd. Ik ben een weekje op la Palma geweest voor halve marathon en de vertical KM van de Transvulcania en de twee weken daarna heb ik gedaan waar ik zin in had. Dat was vooral veel fietsen op de mountainbike en relatief korte (rond 10km) snelheidstrainingen.

Afgelopen weekend stond de ladiesrun in Goes nog op het programma en had ik lang geleden al toegezegd dat ik mee zou gaan naar de OHM trail in Aywaille, Belgie. Zaterdag (de ladiesrun) wilde ik er een wedstrijd van maken, zondag moest de laatste lange training worden voor de Scenic trail; 24km/1100d+ trailen in de Ardennen.

Zo vertrok ik zaterdagmiddag gezellig met Maartje naar Goes, om de 5km van de Ladies run te gaan lopen. Even lekker kort een beetje snelheid proberen te maken. Tussen veelal roze geklede dames (echt helemaaaaal niet mijn ding eigenlijk...) startte ik om 13u voor mijn tweede 5km wedstrijdje ooit. Bedoeling was om met de kopgroep mee te lopen, zo lang dit nog relaxt zou aanvoelen. Al snel liepen twee snelle dames weg, en bleef ik achter met een groepje van nog 3 andere meiden. Tot 3km mezelf aan hen opgetrokken, nog twijfelend of ik dit zou kunnen volhouden tot het eind.. Maar ineens, binnen een paar tellen, was ik ze helemaal kwijt. Alle drie. Achterom kijkend liep ik verder, maar ze waren in geen velden of wegen te bekennen. Tegelijkertijd begon ik te twijfelen of ik dan misschien verkeerd was gelopen, maar eigenlijk wist ik ook zeker dat ik goed ging. En jawel, daar zag ik weer een bordje. Ik ging echt de goede kant op en de dames waren volledig ingestort. Op een lekker tempo doorgelopen, onderweg beseffend dat ik dan dus derde (in achteraf bleek een mini PR, 21.45min) ging worden. Dat had ik eigenlijk toch niet helemaal verwacht hoor! Helaas wel wat langzamer dan verwacht, maar dat is misschien ook helemaal niet zo gek na al die trails, lange (duur)lopen en weinig snelheidstraining (afgezien van de laatste twee weken). Erg tevreden dus!

Zondagochtend om half 7 zaten we alweer in de auto richting Michel en Angela, met zijn vieren vertrokken we daarna richting Aywaille voor de OHM trail. Heerlijk weer, prachtige omgeving en goed gezelschap maakten het een hele goede zondag. Lang geleden ingeschreven voor de 10km, maar in verband met een kleine blessure van Angela van nummers gewisseld. Zo heette ik dus vandaag Angela, liep de 24km en heette Angela Renate en liep de 10km. Angela deed daarbij ook nog eens heel goed haar best, en won op mijn naam de 10km wedstrijd! (dus mensen, nee ik heb de 10km van de OHM trail NIET gewonnen, dat was Angela!) Mijn laatste lange duurloop van 24km en 1100d+ ging eigenlijk prima. Veel glibber, zwem- en glij partijen onderweg in verband met de vele regenval van de afgelopen dagen, maar alles omgeven door een prachtige natuur. Omdat ik volgende week goed fit wil zijn en na lange tijd weer op mijn speedcrossjes liep, waar ik vaak mee door mijn enkels zwikte, geen enkel risico genomen tijdens de afdalingen. Lekker rustig dribbelend daalde ik dus af. Het klimmen ging wel echt super, afgezien van de vele keren dat ik in de file stond omdat er allerlei verschillende afstanden bij elkaar kwamen.. (dat was wel een nadeel hoor, ik had zeker 5-10 min sneller kunnen zijn daardoor., maar dat mag de pret niet drukken!) Het was wel erg warm, geen zuchtje wind. Dat zorgde ervoor dat ik op 20km wat trillerig werd, me niet lekker voelde en buikpijn kreeg. Mezelf nog nooit zo gevoeld, dus een beetje flabbergasted van wat er eigenlijk gebeurde met mijn lichaam. Ik had er geen controle meer over! Het tempo wat terug laten zakken, zelfs even gewandeld, goed gedronken en een beetje water over mijn polsen gesproeid. Dat hielp goed, en binnen 3u en 4min bereikte ik de finish. Tevreden, en hopelijk klaar voor volgende week, ik voel toch wel een verplichting om mijn derde plek op de Vertical KM van vorig jaar te verdedigen en hoop ook dat dat lukt!

Oh en, wel even een vermelding waard, hebben jullie de uitslagen van Jasper-Frederik en Eric al gezien? Deze toppers deden niet zo'n trainingsrondje, maar gingen volle bak. Jasper werd 3e op de 20km, Eric 10e (en 1e veteraan) op de 50km!! Klasse mannen!